ـ ابوالقاسمی، محسن (1389)، تاریخ زبان فارسی، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت)، مرکز تحقیق و توسعه علوم انسانی.
ـ ارانسکی، یوسیف (1378)، زبانهای ایرانی، ترجمه: علی اشرف صادقی، تهران: سخن.
ـ اوشیدری، جهانگیر (1371)، دانشنامه مزدیسنا، تهران: مرکز.
ـ آریان‌پورکاشانی، منوچهر ( 1388)، ریشههای هند و اروپایی، اصفهان: جهاد دانشگاهی.
ـ باقری، مهری (1380)، تاریخ زبان فارسی، تهران: قطره.
ـ برومند، محمّدسعید (1385)، دگرگونیهای آوایی واژگان در زبان فارسی، کرمان: دانشگاه شهید باهنر.
ـ بندهش هندی (1368)، متنی به زبان پارسی میانه (پهلوی ساسانی)، تصحیح و ترجمه: رقیه بهزادی، تهران: مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
ـ بهرامی، احسان (1369)، فرهنگ واژه‌های اوستا، به یاری فریدون جنیدی، دفتر سوم، تهران: بلخ.
ـ بیهقی، ابوالفضل محمد بن حسین (1356)، تاریخ بیهقی، تصحیح: علی اکبر فیاض، مشهد: دانشگاه مشهد.
ـ پاشنگ، مصطفی (1381)، فرهنگ پارسی پاشنگ، ریشه‌یابی واژگان پارسی، زبانشناسی و واژگان جهان زبانی، تهران: محور.
ـ تفضلی، احمد (1378)، تاریخ ادبیات پیش از اسلام، به کوشش ژاله آموزگار، چاپ سوم، تهران: سخن.
ـ جلالی‌نائینی، سیّد محمّدرضا ( 1375)، فرهنگ سنسکریت، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ـ جوادبرومند، سعید (1383)، ریشهشناسی و اشتقاق در زبان فارسی، کرمان: دانشگاه شهید باهنر کرمان.
ـ خامسی هامانه، فخرالسادات (1392)، تحلیل زبانشناختی گویش یزدی، یزد: هومان.
ـ داعی‌الاسلام، سیّدمحمد (1362)، فرهنگ نظام، فرهنگ فارسی به فارسی با ریشهشناسی و تلفظ واژهها به خط اوستایی، تهران: دانش.
ـ دوستخواه، جلیل (1375)، اوستا، جلد دوم، تهران: نشر مروارید.
ـ دهخدا، علی‌اکبر (1377)، فرهنگ دهخدا، تهران: دانشگاه تهران.
ـ رمضانخانی، صدیقه (1387)، فرهنگ زرتشتیان یزد، تهران: سبحان نور.
ـ زرشناس، زهره (1384)،
میراث ادبی روایی در ایران باستان، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
ـ سرحدی، ابراهیم (1388)، ریشه‌یابی سدواژه سیستانی، دفتر نخست، خراسان: سیمرغ.
ـ سروشیان، جمشیدسروش (1370)، با مقدمه ابراهیم پورداود، به کوشش: منوچهر ستوده، چاپ سوم، تهران: دانشگاه تهران.
ـ سلّوم، محمدداود (1384)، فرهنگ واژگان اکدی، ترجمه: نادرکریمیان سردشتی، تهران: پژوهشکده زبان و گویش.
ـ صادقی، علی‌اشرف (1369)، نقدی بر واژه‌نامه‌یزدی، مجله زبانشناسی، سال هفتم، شماره دوم، پاییز و زمستان، 100- 105.
ـ فره‌وشی، بهرام (1352)، فرهنگ فارسی به پهلوی، تهران: دانشگاه تهران.
ـ فلاح پور، سعید (1387)، فرهنگ واژه‌های معماری سنتی ایران، تهران: کتابخانه ملی ایران.
ـ قریب، بدرالزّمان (1374)، فرهنگ سغدی، چاپ اول، تهران: فرهنگان.
ـ کاشانی متخلّص به سُروری، محمّد قاسم بن حاجی محمد ( 1338)، فرهنگ مجمع الفرس، از روی قدیمیترین نسخ تحریر کامل و مقابله چندین تحریر متوسط قدیم، به کوشش محمد دبیرسیاقی، تهران: به سرمایه کتابفروشی علی‌اکبر علمی.
ـ محمّدحسین بن خلف تبریزی متخلّص به برهان، ( 1376)، برهان قاطع (به سال 1062ه .ق)، به اهتمام دکتر محمدمعین، تهران: امیرکبیر.
ـ مزداپور،کتایون (1374)، واژه‌نامه گویش بهدینان شهر یزد، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ـ مشکور، محمّدجواد (1346)، فرهنگ هزوارشهای پهلوی، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
ـ معین، محمّد ( 1386)، فرهنگ معین، چاپ هشتم، تهران: امیرکبیر.
ـ مقدّم، محمّد، با پیوست محمّدحسین بشیر (1342)، راهنمای ریشۀ فعلهای ایرانی در زبان اوستا و فارسی باستان و فارسی کنونی، تهران: مؤسّسه مطبوعات علمی.
ـ مکنزی، دیویدنیل (1373)، فرهنگ کوچک زبان پهلوی، ترجمه: مهشید میرفخرایی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ـ مینوی خرد (1380)، ترجمه: احمد تفضلی، به کوشش: ژاله آموزگار، ویرایش سوم، تهران: توس.
ـ ناتل خانلری، پرویز ( 1387)، تاریخ زبان فارسی، تهران: فرهنگ نشر نو.
ـ نوشین، عبدالحسین (1389)، واژه نامک، تهران: معین.
ـ هرن، پاول و هوبشمان، هانیریش (1356)، اساس اشتقاق فارسی، ترجمه و تنظیم: به نقل شواهد فارسی و پهلوی از جلال خالقی مطلق، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
)